Als je studeert, zal je al gauw merken dat je heel veel dingen vanuit je studie in het echte leven gaat herkennen. Door mijn master consumentenpsychologie, ben ik bijvoorbeeld extra gevoelig geworden voor reclames. Ik kan zo trots zijn op reclames waarin humor en emoties effectief zijn verwerkt voor een overtuigende boodschap. Zo vind ik één reclame over condooms echt geniaal om humor voor een serieus onderwerp te gebruiken (kijk). Herbia weet de boodschap “thee ontspant” goed over te brengen via angstaanjagende zinkende figuren (kijk).

condom & tea commercial

Ik kan mij ook echt fascineren bij bedrijven die gedrag proberen te beïnvloeden, maar op een voor de consument onbewustere manier dan reclames. Zo was ik met mijn familie uit eten bij een all you can eat restaurant, ofwel vreetschuur. Behalve de vele hapjes (alhoewel ik meestal toch voor de toetjes ga), smul ik nog het meest van de psychologie achter deze vreetschuren.

 

Het begint al bij het vooraf moeten betalen. Hoe hoger de prijs, hoe meer je gaat eten (tot op een bepaald punt natuurlijk). Als je flink hebt betaald voor je maaltje, voelt dit als een groot verlies in de portemonnee en wil je dit nare gevoel compenseren. Dan maar flink gaan eten voor dat geld ook! Maar er gebeurt meer om je extra veel te laten eten. Zo gebruiken alle vreetschuren waar ik tot nu toe ben geweest donkere en rode kleuren om eetlust op te wekken. Bovendien is het er best warm, maar weer net niet té. De borden zijn ook heel erg groot. Allemaal kleine dingetjes die je meer laten opscheppen.

 

Maar: de vreetschuren moeten wel winst maken. Dus dat wat je allemaal gaat eten, moet de vreetschuur zo min mogelijk kosten of jou zo snel mogelijk vol laten zitten. Ze maken daarom grote of oneindige porties van goedkoop eten en drinken. Het zal daarom ook geen toeval zijn dat het drinken steeds vaker gratis is. Voor de vreetschuur zit er veel marge op en wij proberen het pittige eten te blussen met frisdrank om vervolgens steeds voller te zitten.

Duur eten zal juist in kleine porties worden gepresenteerd, waardoor het de vreetschuur per portie minder geld kost. Om mensen ervan te weerhouden meerdere porties van duur eten te nemen, worden duurdere porties in legere bakken gepresenteerd. Mensen zijn dan minder snel geneigd om meerdere porties te pakken, omdat meerdere porties pakken asociaal zou zijn tegenover andere gasten. Menig consumentenpsycholoog zou inwerpen dat als een bak wat leger is, het een teken is dat het eten populair en dus lekker is. Dan zouden mensen juist meer pakken. Toch blijkt deze redenatie in dit geval niet zo sterk.

Een andere manier om winst te maken is het gebruiken van stokjes. Als je eet met stokjes, eet je langzamer en zit je dus sneller vol. Het viel mij pas op dat deze eetstokjes vooral bij de kleine, dure hapjes liggen. Toeval? Ik denk het niet.

toetje is altijd goed

toetje is altijd goed <3

Het zijn allemaal kleine dingetjes, maar alles tezamen is de vreetschuur een plek waar ik mij als studente consumentenpsychologie kan uitleven, omdat vreetschuren voor mij smakelijker zijn qua psychologie dan eten. Ik realiseer mij waarom ik studeer wat ik studeer, omdat je werkelijk iets kunt met de dingen die je in deze master leert. Beïnvloeding gaat niet alleen via reclames. Als je van jezelf merkt dat je ook graag over het beïnvloeden van mensen nadenkt bij welke gelegenheid dan ook, zou je zeker eens moeten kijken voor de specialisatie consumentenpsychologie.