6.113 woorden. Nadat ik vorige keer met het goede voornemen kwam om meer te schrijven ben ik nu bijna op de helft. Mijn scriptiebegeleidster was vorige week al lichtelijk geamuseerd door mijn zichtbare scriptiefrustratie, dus ik zal het dit keer wat luchtiger houden.

Stiekem is mijn scriptieonderwerp eigenlijk best leuk. Het is alleen dat literatuuronderzoek soms net zo droog is als een zoute cracker zonder beleg. Snel vullend en behoorlijk droog. Nu weet ik al langer dan vandaag dat de academische wereld niet voor mij weggelegd is, hoewel op zonnige dagen binnenzitten wel de kans op huidkanker aanzienlijk vermindert. Aan de andere kant twijfel ik ook nog wel of de arbeidsmarkt klaar is voor mij en andersom idem dito.

Uiteindelijk komt het erop neer dat ik in een fase zit waarin veel verwachtingen zich manifesteren. En verwachtingen zijn eng, ongrijpbaar en dus perfect piekervoedsel voor mij. Allereerst zijn er natuurlijk mijn eigen verwachtingen, gezegend met een gezonde dosis ambitie en eens in de zoveel tijd een sprankje hoop dat wij Westerse sinologen met open armen worden ontvangen, maar dat kan ik nog wel aan. Maar er zijn ook nog andere mensen die in me geloven. Mijn scriptiebegeleidster, bijvoorbeeld, heeft er ondanks het ‘gemotiveerde’ blog van de vorige keer nog alle vertrouwen in dat ik mijn scriptie succesvol zou moeten kunnen afronden. Ofja, ze heeft me nog niet openlijk opgegeven, dus dat schept dankbaarheid. En verwachtingen.

Wonder boven wonder is het hoofd op de stage ook hartstikke tevreden. Sterker nog, het enige kritiekpuntje op de vorige evaluatie was dat ik wat sterker mijn mening mocht verwoorden en op mezelf kon vertrouwen. En wie weet hebben ze wel gelijk. Mijn moeder was het roerend eens met mijn hoofd (van werk) en misschien dat mijn eigen hoofd daar ook wat van kan leren. Uiteindelijk beperkt je omgeving je minder dan jezelf, zeker in mijn geval. Ik hoef dus niet alleen mijn lichamelijke flexibiliteit met yoga te trainen, maar kan mijn mentale lat ook wel wat buigzamer laten worden.

ME_399_Expectations