Ieder onder ons heeft ze gehad: docenten. Een expert, regisseur, vakidioot of lesboer die puberende leerlingen elke les weer probeerde bewust te maken van het nut van zijn of haar vak. Volgende week (7 januari) begint BNN met het uitzenden van de ‘realityserie’ De School, over het leven op een doorsnee middelbare school waar docenten 2014 years oldleerlingen in het gareel proberen te houden en leerlingen er iets van proberen te maken. Het is iedereen wel bekend dat het leven van een docent niet bij iedere leerkracht over rozen gaat en dat les geven een zeer stressvolle bezigheid kan zijn. Om een tegengewicht te bieden tegen mijn vorige, wat sombere, blog over het schijnlerarentekort onder geschiedenisdocenten wil ik met enthousiasme vertellen over de leuke kanten van het onderwijs. Ik neem je een dag mee als docent in opleiding naar mijn stageschool waar ik geschiedenislessen geef in de bovenbouw van een Havo/Vwo-school. Vandaag deel I.

Het is vrijdag. In alle vroegte sta ik in het centrum van Den Haag te wachten op de Randstadrail. Den Haag slaapt nog en ik sta met wat andere vroege vogels te wachten op lijn 3 of 4. Ze rijden meestal op tijd en nu ook komt de tram op tijd het perron oprijden. Ik check in en ga zitten op een plek naast een andere forens en ik graai wat in mijn tas, op zoek naar het tekstboek van Vwo 5. De klas van 16- en 17-jarigen, die ik sinds september les geef, ken ik inmiddels al goed. Drie lessen per week geef ik deze leerlingen les over de vijftiende, zestiende en zeventiende eeuw.

De tram laat me achter op een verlaten perron, in de verte ligt de school op loopafstand. De school is al warm en hier en daar druppelen wat leerlingen binnen. Nadat ik mijn jas heb opgehangen neem ik de trap naar de lerarenkamer. Bij binnenkomst schaar ik me direct in de rij voor het koffiezetapparaat. Het is kwart voor acht en de meeste docenten om me heen beginnen de dag met het drinken van koffie en het legen van hun postvakje. Ik zie mijn stagebegeleidster en vakgroepvoorzitster geschiedenis nog niet dus ik begeef me naar ‘ons’ klaslokaal. We hebben de luxe elk lesuur in het zelfde lokaal te zitten. Lichten gaan aan, stoelen gaan van tafel en tafels worden recht gezet. Mijn begeleidster is inmiddels gearriveerd en het ‘smartboard’ wordt aangesloten op de laptop. Ik ben klaar om les te geven.

teacher - problem solver

Vandaag geef ik twee klassen les. Ik begin de dag met de jonge intellectuelen van Vwo 5 die bezig zijn met het onderzoeken van de beeldvorming rond de Gouden Eeuw en daarna geef ik een frisse Havo 4 klas les over de overgang van de Oudheid naar de Middeleeuwen en de rol van het christelijke geloof daarin. Elke klas heeft niet alleen andere onderwerpen en denkniveau maar ook een andere dynamiek. Later op de dag zou ik mijn begeleidster helpen bij Vwo 3, die bezig zijn met staatsinrichting, een apart onderdeel van het geschiedeniscurriculum.

De bel gaat. Het is even na acht uur. De eerste leerlingen van Vwo 5 druppelen binnen. Ik sta bij de deur en begroet ze op de vroege ochtend. De leerlingen hebben meer moeite met het vroege opstaan dan ik en ik maak er wat grapjes over als ze het lokaal binnen stappen. Ik probeer zo af en toe de les te beginnen met een algemene levensvraag. Het geeft een interessante kijk op wat de leerlingen weten van de wereld en haar geschiedenis. Ik begin deze les met de vraag: “Wat zijn ‘Gouden Tijden’ en wie bepaalt dat?” Er komen interessante antwoorden naar voren.

Morgen meer in deel II.