“Het moment waarop u als arts een op maat gesneden advies geeft aan de patiënt, rekening houdt met zijn of haar context (…) het handelen van geneeskunde optilt naar het niveau van de geneeskunst. Het moeilijkste maar ook het mooiste onderdeel van ons vak om mensen de voor hen juiste weg te wijzen” – Dr. H.A. Thiadens

Het woord “geneeskunstenaar” staat al bijna twee jaar op mijn spiegel geschreven. Ik vind het belangrijk om mezelf aan dit woord te herinneren. In de eerste plaats omdat het recht doet aan de woorden van Dr. Thiadens, die uitleggen waarom geneeskunde niet in zijn totaliteit door machines en computers overgenomen kan worden. Patiënten zijn namelijk uniek en hun ziektes en meest passende behandeling, hoewel soms zeer gelijkend, ook. Het is werkelijk een kunst om onze boekenwijsheid van de afgelopen 3,5 jaar toe te gaan spitsen en toe te passen op Mevrouw Jansen, de zoon van de bakker, of lieve tante Trudy. ‘Patient X’, uit onze eeuwige oefencasussen, heeft opeens een naam, kinderen en een hypotheek.

In de tweede plaats mag ik dit woord niet vergeten, omdat ik meer ben en meer wil zijn dan dokter. Naast dokter denk ik namelijk dat ik moet proberen ook een fijn mens te worden. Geneeskunde neigt autistische, ambitieuze etters te kweken, als we niet oppassen. Voor mij houdt dit in dat ik niet probeer te verbloemen, maar omarm dat ik meerdere interesses heb dan geneeskunde. In hemelsnaam, ik was zelfs een talenmeisje op de middelbare school. Een handvaardigheidmeisje, geschiedenismeisje, kunstschaatsmeisje, meisjemeisje.

Nu ik een paar zeldzame dagen vrij heb, heb ik de stethoscoop maar eens aan de kant geschoven. Ik zit als vanouds tot m’n ellebogen in de schilderspullen, heb zowaar m’n neus op de sportschool laten zien (en daarna schandalig gebunkerd bij de Burger King) en schrijf een blog.

Over geneeskunde, terwijl ik merk dat m’n potloodkrabbels een anatomische tekening van het hart zijn geworden en ik net twee uur in m’n boeken heb gezocht naar de oorzaak van m’n plotselinge duizeligheid tijdens het sporten.

Misschien ben ik hier morgen beter in. Misschien moet ik het geneeskundemeisje in mij ook maar eens omarmen.

DiverDr