Het illustere kasteel Oudaen in hartje Utrecht is het toneel van Neerlands eerste WinterCourt. Rechters, officieren van justitie en een veertigtal jonge juristen. Sommigen al afgestudeerd net als ik, anderen in de eindfase van de studie. Een uitverkoren eliteclubje. Of is dat een pleonasme?

summercourt logoTijdens de speeddates in de bierkelder zijn uit het geroezemoes veelbelovende carrièremoves te destilleren. Van iedereen. Stuk voor stuk minstens 1x stage gelopen bij de rechterlijke macht, in het buitenland gestudeerd, bestuursjaren vervuld, een tweede studie gedaan, honours classes, cum laude afgestudeerd en zo kan ik nog wel een paar dingen opnoemen. En natuurlijk de grote gemene deler, anders was je überhaupt niet uitgenodigd: deelname aan een van de edities van Summer Court van de afgelopen 5 jaar.

Er volgen masterclasses. Tijdens eentje worden er sollicitatiegesprekken nagespeeld met 2 heren die hun sporen hebben verdiend in het vak en met een kritische blik naar de cv’s hebben gekeken. “Hardlopen als hobby erop zetten, dat doet blijkbaar iedereen tegenwoordig..” Een kandidaat krijgt na een blik op haar cv dat een opsomming is van keurig doorlopen studententijd de vraag of ze ook weleens flink uit de band springt. “Kijk maar naar Máxima, die danste in haar jonge jaren op de bar in New York en heeft het tot koningin geschopt.” Een tip die de heren mastodonten aan het eind willen geven aan deze jonge generatie “magistralenten”: “Doe ook eens wild.”

Nadat ik tijdens de borrel met dat motto in gedachten onbesuisd een verse jus achterover sla, pak ik de trein terug naar Leiden. Na een gezellig etentje in een knus restaurantje fiets ik met voor –en achterlicht over de donkere Leidsche grachten en lig ik op een christelijk tijdstip in bed. Morgenochtend ga ik eerst als een rechtschapen burger maar liefst 2 Verklaringen Omtrent Gedrag aanvragen voor de 2 soorten vrijwilligerswerk die ik ga doen. Daarna begin ik met wild zijn.