Back to school

Ik knijp mijn ogen stijf op elkaar. De vlinders kriebelen zachtjes in mijn onderbuik. Bij het krieken van de ochtend draai ik me nog een keertje om, alhoewel slapen niet meer lukt. Als mijn wekker afgaat zit ik direct rechtop. Ik spring mijn bed uit en sprint richting de douche, terwijl mijn kleren voor die dag al klaarliggen over de stoel voor mijn bureau. Na een uurtje klussen (douchen, opmaken, omkleden, ontbijten), slinger ik mijn eastpak over mijn schouder. Ik check nog één keer of ik alle lichten uit heb gedaan, en dan trek ik de deur achter me dicht. Huppelend spring ik de trap af, twee treden per keer, richting mijn fiets. Ik ga weer richting school, na acht weken vakantie. And frankly: I’m so excited.

Ik vind leren leuk, en heb tijdens alle fases van mijn opleiding ontzettend veel plezier gehad. De zomervakantie vond ik dan altijd ook maar vervelend. Dan zag ik mijn vriendinnen, klasgenoten en potentiële prinsen op witte paarden (vaak een paar klassen hoger) veel te lang niet. Ook kon ik slecht tegen verveling, daarom ging ik toen ik 13 was al in de tuin werken in de zomer. Inmiddels vind ik vakantie een veel minder vervelend concept, en heb ik het er deze zomer behoorlijk van genomen. Groot was mijn verbazing dan dus ook toen ik tijdens de eerste schooldag hoorde wat mijn klasgenoten van hun zomer gemaakt hebben.

Waar ik al onder de indruk was van mezelf dat ik mijn sportlessen heb doorgezet en zelfs af en toe een boek heb gelezen (okee wel Harry Potter maar in my defense wel deel 7 dus wel voor kinderen vanaf 12), heeft de gemiddelde CSM-er niet stilgezeten. Klasgenoot links: ‘Nooit gedacht nee, maar ik heb dus blijkbaar super veel interesse in het milieu! Deze zomer vrijwilligersstage opgepikt bij een Environmental Organisation, blijk ik een vette environmentalist!’ Klasgenoot rechts: ‘Oh wat tof! Ja ik ben begonnen bij het Ministerie van Buitenlandse Zaken. Wel druk hoor, ik ben al zeven weken bezig!’ Vanaf boven: ‘Ja dat klopt, ik ben al bijna klaar met mijn onderzoek ook. Het was een stage, maar ik mag misschien blijven!’ Door het lokaal: ‘Het NCTV. Ja ik denk wel dat ik daar later weer terug zou willen. Maar voor nu was het alleen al erg tof.’ Met mijn ogen dicht probeer ik mijn gedachten te richten op het startende college, en het schuldgevoel dat zich langzaam van mij meester maakt terug te duwen naar waar het hoort, namelijk ergens achterin een doosje met allerlei andere twijfels en levensvragen dat ik bewaar voor als ik in slaap probeer te komen omdat ik de volgende dag superbelangrijke afspraken heb.

Mijn schuldgevoel zakt weg en ik richt me op de colleges die voorbijkomen. Het kriebelige gevoel in mijn buik komt terug en met veel plezier kom ik de dag door. De Start of Semester Drinks laat ik niet aan mij voorbijgaan. Samen met een club studenten begeven we ons naar het plein en laten we ons tevreden zakken op stoelen bij de Haagsche Kluis. Het gesprek gaat als snel weer over de afgelopen zomer. Er is zelfs iemand die onderzoek heeft gedaan IN Irak. Ik drink snel mijn rosé en bestel nog een tweede, en met mijn nieuw (ingedronken) moed spreek ik mijn klasgenoot aan. ‘Ben ik nou de enige die gewoon zomervakantie heeft gevierd?’ Klaag ik ellendig. ‘Echt niet, ik ben heerlijk op vakantie geweest en ik heb niks uitgevoerd.’ Grijnst mijn klasgenoot. Vol opluchting zet ik mijn rosé aan mijn lippen, naast mijn nieuwe partner in luiheid (want dat voelt nu een beetje als een crime), neem ik een grote slok en geniet ik na van mijn eerste schooldag na een heerlijke uitrust zomer. Cheers, ik kan er weer tegenaan!