Het is nog lastig om te geloven, maar bovenstaande titel is waar! Het gaat echt gebeuren! Het land waar ik meer dan vijf jaar studie aan heb besteed wordt mijn thuisbasis. Ik zal de taal gebruiken, eindelijk drie keer per dag warm kunnen eten en zonder problemen tegen het verkeer in kunnen fietsen. Ik zal door honderdduizenden Chinezen omringd worden, dag in, dag uit. Maar bovenal zal ik er werken en wonen.

Uiteraard is het niet erg vreemd dat ik verlang naar China (of andere landen/gebieden zoals Taiwan, Hong Kong, Macao, Singapore of Maleisië) na een BA en MA Chinees. Toch is het lang niet vanzelfsprekend dat iedereen na deze studie die kant op gaat. Sterker nog, van mijn directe klasgenoten zijn er welgeteld misschien drie of vier die nu in een van die gebieden werken of studeren. De rest blijft veelal in Nederland of Europa. Waarom? Het is gemakkelijk en China is hier natuurlijk ook een buzzword. En gelukkig heb je meer keuzes dan vertalen of lesgeven met een talenstudie.

2015-03-20 16.40.58

Over onderwijs gesproken, mijn laatste schrijfwerk in de Universiteit!

Om terug te gaan naar mijn punt, toevallig droom ik wel van werken in China. Vanwege alle redenen die ik hierboven noemde, maar vooral omdat ik er nu kan werken. Ik heb een jaar in China gestudeerd en dat was een hele leuke tijd. Ik had destijds echter tegen mezelf gezegd: ‘Als ik nog een keer voor langere tijd ga, is dat voor werk’. Het feit dat ik bij de Nederlandse Ambassade in Peking aan de slag mag, maakt het allemaal alleen maar leuker. Ik mag stukjes schrijven, on- en offline, over een onderwerp dat ik beter ken dan de gemiddelde Nederlander. Ik zal niet alleen China vastleggen via diverse media, maar ook uitleggen.

Studeren is niet gemakkelijk, werk vinden op dit moment evenmin. Wat ik echter in alle jaren dat ik studeer en in de (korte) tijd dat ik nu werk, heb gemerkt, is: ‘hard work pays off’. We grappen in Nederland wel met de zesjescultuur, maar als doorgewinterde Chinees kan ik je zeggen dat er iets te zeggen valt voor discipline en hard werken. Daar hoeven niet gelijk tijgermoeders of 80-urige werkweken bij te komen kijken, maar het is ook een mentaliteit. Als je echt ergens voor gaat, dan komt het wel goed.

En met deze, toch wel clichématige boodschap, laat ik jullie achter. Letterlijk en figuurlijk. Ik wil de Universiteit Leiden, Annegien en Dirk-Jan allen hartelijk bedanken voor het mogelijk maken van dit platform. Ik heb ervan genoten dat ik via Het Leids Kwartiertje niet alleen stukjes kon schrijven, maar ook nog in zekere zin nuttig kon zijn. Dat hoop ik in ieder geval. Voor nu raad ik je aan om de websites van de Nederlandse Ambassade in China en het Nederlandse Postennetwerk in de gaten te houden voor meer materiaal van mijn hand. En mocht je een keertje in China zijn, laat het dan weten. Ik ben altijd in voor een hapje eten!

20140810_160406

ZO blij zal ik kijken als we dan iets eten!