Afgelopen week werd heel Leiden overspoeld door een nieuwe lading eerstejaars studenten die met hun mentoren (herkenbaar aan de gepimpte groepsnummerbordjes, boombox-rugzakken en gekke hoedjes) hun eerste ELCID-dag tegemoet gingen. Lopend langs alle kraampjes van studentenverenigingen werden ze van links en rechts overvallen door stuiterende verenigingsleden die na maanden voorbereiding eindelijk los konden gaan op de horde niets vermoedende studenten. FK Donderdag - Sportblok - FB - IMG_9788Alle charmes werden in de strijd gegooid, meisjes gericht door vlotte jongens aangesproken en andersom, elkaar overtroevend met mooie verhalen en beloftes om zo veel mogelijk nieuwe leden binnen te halen. Het gros van de studenten was hierna waarschijnlijk nog verwarder dan ervoor en wist aan het einde van de dag niet meer wat ze met alle flyers en mooie gadgets aan moesten. Overdonderd door alle aandacht zullen ze pas weken later beseffen dat dit niet de normale verenigingssituatie is, maar dat deze week geheel georganiseerd is om hun tot een lidmaatschap te verleiden (o ja, en om Leiden te ontdekken).

De organisatie die aan deze week vooraf gaat, is dan ook onvoorstelbaar, net zo als het geld dat erin gestopt wordt. Dat verschilt natuurlijk per vereniging: als ex-quaestor van De Blauwe Schuit sta ik met open mond te kijken naar de quads die Minerva de Breestraat op en neer laat racen en van een poster in ieder bushokje van Leiden kan mijn vereniging alleen maar dromen. Maar ongeacht het budget laten de verenigingen die week alles zien wat ze in huis hebben en dat is ook interessant voor ouderejaars studenten. Tijdens de ELCID zie je weer eens wat er allemaal mogelijk is: van duiken tot volleybal, van spelletjes spelen tot debatteren, voor ieder buitenissig hobby is wel een vereniging opgericht.

Ik merk dat hoe dichter ik bij het einde van mijn studietijd kom, hoe beter ik om mij heen kijk van wat ik wel allemaal niet gemist zou kunnen hebben. Misschien had ik wiskunde ook wel leuk gevonden en waarom ben ik nooit bij SSR gegaan? Of Prometheus, of op zangles, of … Pas als je studentenleven op z’n eind loopt word je je bewust van de bevoorrechte positie waarin je de laatste jaren hebt verkeerd om je vervolgens in paniek voor alles aan te melden waar je ooit nog iets mee wilde doen. In mijn geval het Leids Kwartiertje ;).

Als ik dan zo naar die stoet onwennige eerstejaars zit te kijken, kan ik mijn jaloezie maar moeilijk bedwingen. Geef mij maar twintig flyers en wat extra studietijd, ik vermaak mij wel.