Inmiddels is Isabelle afgestudeerd, maar lees haar blogs hier terug!

Van alle masters die de Universiteit Leiden aanbiedt, is er maar één die (zonder studentgerelateerde vertraging) drie jaar duurt: Geneeskunde. Een bijzondere master en ook nog eens een bijzonder leuke en uitdagende master als je het mij vraagt. De master geneeskunde verschilt echter in nog meer opzichten van de andere Leidse masters. Om te beginnen moet ik in alle eerlijkheid zeggen dat het onderscheid bachelor/master bij geneeskunde in de praktijk weinig waarde heeft. Met een bachelordiploma geneeskunde kan je namelijk maar één kant op: rechtstreeks naar de driejarige master geneeskunde aan dezelfde universiteit. Daarbij is er ook inhoudelijk weinig verschil tussen de eerste en laatste drie jaar van geneeskunde. De bachelor richt zich vrijwel volledig op theorie, net als het eerste halfjaar van de master. Pas na een halfjaar master worden de dagen van geneeskundestudenten wat minder stoffig en beginnen de coschappen. Dan lopen we op alle afdelingen van het ziekenhuis een paar weken stage en laten we ons flink rondbazen door specialisten – zo heb ik me laten vertellen. Na deze 6 jaar geneeskunde leg je de eed van Hippocrates af en ben je basisarts. Daarna mogen de liefhebbers nog vechten voor een specialisatieplek.

Mocht het nog niet duidelijk zijn, ik ben dus, zoals we dat op mijn studie graag zeggen: “arts in spé”. Mijn naam is Isabelle (al luister ik ook alvast naar ‘dokter’) en ik ben 21 jaar. Zoals bovenstaande hopelijk duidelijk heeft gemaakt, is geneeskunde een geval apart onder de Leidse studies. Net als de geneeskundestudenten kan ik wel zeggen, die een oneindige bron van blogverhalen zijn. Misschien ben ik zelf ook wel een geval apart in deze populatie, want ik wilde vroeger nooit dokter worden, maar prinses, ballerina en banketbakker. Daarbij is niemand uit mijn familie arts. En dan durf ik ook nog te gaan bloggen.

Ongelooflijk maar waar, maar naast geneeskunde is er ook nog tijd om te tekenen, te schrijven, te genieten van het mooiste uitzicht van Leiden (de oude molen vanuit mijn studentenkamer), tijd voor een glas wijn, tijd voor ergernissen aan het adres van het openbaar vervoer en rond Leiden toeren op mijn gammele rode fiets.

Jullie horen van mij!