De kop is eraf, we zijn twee weken onderweg met de master. Tot nu toe gaat alles van een leien dakje, de werkgroepen zijn opgestart en de hoorcolleges worden nog braaf gevolgd. Toch is er sprake van een sluimerende soort stress onder studenten. De oorzaak? De slechte vooruitzichten op een stage.

De strijd om een stageplek is een grote rat race. Er zijn simpelweg teveel psychologie-studenten in Nederland. Oké, of er zijn te weinig stageplekken. Het is maar hoe je er naar kijkt. Hoe dan ook, de vraag overstijgt het aanbod zo erg dat je moet vechten voor een uitnodiging voor een gesprek. Het helpt in dit geval als je man bent. In een vrouwenwereld is het voor instellingen soms zoeken naar mannelijke inbreng binnen een team. Hierdoor hebben mannen tijdens het selectieproces soms een streepje voor. Pretty awesome voor ondergetekende dus.

Ondanks dat het jaar nog gloednieuw is, is het wel handig om nu rustig te beginnen met de zoektocht naar een stageplek. Er is alleen een probleem. Sommige instellingen willen medio oktober de aanmeldingen al binnen hebben voor de stage die een half jaar later begint. Hoe onzinnig je dit ook vindt, het betekent wel dat je eind september eigenlijk al een sollicitatiebrief af moet hebben. Dit leidt dus tot stress bij medestudenten die het gevoel hebben dat ze achter lopen bij de grote meute aan hardwerkende studenten.

Ik heb zelf niet zoveel last van stress, het is vooral fascinerend om te zien hoe stress opgewekt kan worden bij anderen. Ondanks dat ik nog geen slapeloze nachten heb, lijkt het me wel verstandig om langzaamaan aan de slag te gaan met De Brief. Stilzwijgend natuurlijk, ik wil mijn medestudenten niet nog meer stress bezorgen.

Nu moet ik alleen nog motivatie vinden om een brief te schrijven. Vreemd dat je heel veel energie kunt steken in de werkgroepen en de opdrachten, maar uitmuntend uitstelgedrag laat zien bij zoiets simpels als een sollicitatiebrief schrijven. Vandaag is het schrijven vakkundig vermeden door een lijstje te maken van instellingen die uit kunnen kijken naar een brief van mij.

Nu alleen nog de eerste briljante overtuigende openingszin bedenken. Vooralsnog kom ik niet verder dan “IK BEN HEEL GEMOTIVEERD EN LEUK ENZO!”…