Eigenlijk was ik van plan dit blog pas te schrijven als ik was afgestudeerd. De titel zou dan symbolisch zijn, een metafoor voor het einde van een tijdperk: een geweldige studententijd die weleens gekenmerkt werd door financieel magere periodes (meestal de paar dagen voor de 20e van de maand, de dag waarop er gelukkig een grote zak met zorgtoeslag wordt gestort).

Er waren tijden waarin ik teerde op de witte afbakbroodjes van Euroshopper. Die toen ik begon met studeren 16 eurocent kostten en op een gegeven moment in prijs verdubbelden. Zonder waarschuwing, zomaar. Ik kreeg bijna een hartattack in de supermarkt.  De inhoud van m’n keukenkastjes en koelkast waren de afgelopen jaren vrij ernstig rood-wit gekleurd. Van rijst tot hagelslag en van boter tot de diepvrieslasagne van 1 euro, alles van Euroshopper. Die lasagne heb ik trouwens maar één keer gekocht, toen ik scheel van de dossiers en met een hongerige maag na een dag stage al 3 hele minuten besluiteloos voor de koeling stond. Tijdens het eten verbaasde ik me erover dat iets dat maar een euro kostte, best lekker was. Achteraf gezien komt het misschien door het geheime ingrediënt dat eraan toegevoegd was: paardenvlees.

Euroshopper productenAnyway, hoe het afscheid van Euroshopper er in mijn dagdromen uitzag: om te beginnen het vooruitzicht van een leuk salaris waarmee ik me tijdens het stillen van primaire behoeftes (met stip op 1: eten) meer uitspattingen kan veroorloven.

 

Van de ene op de andere dag geen prijzen meer checken en bukken voor Euroshopper dat altijd in het onderste schap ligt (weer 1 calorie verbrand, dat is dan wel weer een voordeel), maar lui en decadent reiken naar de vijf keer zo dure Excellent-variant op ooghoogte.

Nee, dat keerpunt is me niet gegund. Albert Heijn gooit Euroshopper vanaf deze week uit het assortiment. Eind dit jaar is het definitief einde oefening. Ik heb bij voorbaat al heimwee naar de schreeuwerige, rood-witte verpakkingen met daarop in kinderlijk grote letters de naam van het product. In (letterlijk vertaald) Engels, waardoor het vaak nog niet duidelijk is wat het is. Wie weet nou dat een almond flavour round een oer-Hollandse gevulde koek is? Ik niet. Dat las ik deze week in NRC next. Het eerste dat door m’n hoofd schoot, was een boze brief te sturen naar meneer Albert Heijn, maar na een fractie van een seconde besefte ik weer dat hij Harry Piekema heet en een acteur is.

Appie, ik vind dit stom! Laat me niet merken dat onder het mom van AH Basic de prijzen de pan uit rijzen..want dan word ik boos en kom ik met een rood-witte vlag op de stoep staan demonstreren.