Het domineert de media en inmiddels ook het straatbeeld. Het Coronavirus, of ook wel COVID-19. De maatregelen omtrent dit virus leggen de hele maatschappij stil. Ik heb geen college meer en kan niet naar m’n werk. En oja, m’n geplande studiereis is ook geannuleerd.

In eerste instantie dacht ik (net als veel anderen volgens mij), dat het allemaal wel mee viel met het virus. Ik zag geen direct probleem voor mezelf, maar ook de gevolgen en impact waren me nog niet helemaal duidelijk. Langzaam werd de ernst van de situatie me steeds duidelijker. Een virus dat eerst alleen in China was, was nu ook al in Leiden. Sterker nog, het was inmiddels overal. De WHO (World Health Organisation) spreekt zelfs van een pandemie: een epidemie op wereldwijde schaal.

Gisteravond kwam het kabinet dan ook wederom met nieuwe maatregelen. Nadat ze al eerder hadden aangekondigd dat de scholen sluiten, gaan nu ook de horecagelegenheden en sportscholen dicht. Hoewel ik het een hele goede maatregel vind, zijn er in mijn omgeving veel mensen die hierdoor getroffen worden. Mijn ouders hebben een aantal sportscholen en ze hebben ook een café. Die zitten hierdoor minimaal drie weken zonder inkomen, daarnaast zijn er ook een heleboel leden die ze nu een passend alternatief moeten bieden.

Ook de Maccie is dicht, het is erg rustig op de Beestenmarkt…

Geen college en geen werk
En dat niet alleen, het virus heeft ook veel invloed op mijn leven. Voorlopig kan ik niet meer naar de Universiteit. Veel studenten krijgen in plaats daarvoor online hoorcolleges, in mijn master hebben we alleen maar werkgroepen en dat maakt het een stuk ingewikkelder. Bij werkgroepen is er namelijk veel interactie tussen docent en student. Hoe moeten we dit oplossen? En hebben we nu allemaal studievertraging doordat we niet naar de Universiteit kunnen? Niemand heeft het antwoord. Ook heb ik samen met een groep studiegenoten een reis naar Londen gepland, die hebben we ook moeten annuleren.

Daarnaast werk ik natuurlijk ook nog op de Universiteit, maar ook dat kan natuurlijk niet meer. De gebouwen zijn dicht en er wordt verwacht dat we thuis werken, maar dat kan het systeem voorlopig helemaal nog niet aan. Ondanks dat, werkt de Universiteit momenteel aan een oplossing, zodat we alsnog thuis kunnen werken en straks online college kunnen volgen.

Gelukkig heb ik ook nog ander werk dat ik wel vanuit huis kan doen; mijn grafische opdrachten.  Vind het wel fijn dat ik daar nu heel veel tijd voor kan nemen en hele mooie ontwerpen kan maken! Daar zijn ook mijn opdrachtgevers blij mee.

Het leven op pauze
Dit alles maakt het een bizarre situatie. Deze verplichte vrije tijd vind ik eigenlijk maar lastig. Normaal als ik een dag vrij heb ga ik graag naar een museum, even kijken bij de mummies in het Rijksmuseum van Oudheden. Ook dat kan niet, want de Leidse musea zijn dicht. Even wandelen in de Hortus? Ook dicht. Sporten dan maar? Kan ook niet. Uit eten met vrienden? Nope. Het leven staat even op pauze.

Voor de komende tijd zoek ik daarom andere dingen om te doen, ik ga bijvoorbeeld veel wandelen. Daarnaast wil ik verder werken aan mijn scriptie, zo blijf ik in ieder geval op schema en raak ik niet uit het studieritme. Ergens is het ook wel heel fijn dat ik nu tijd heb om een tijdschrift te lezen of podcast te luisteren. Gelukkig heb ik net een abonnement op Linda Meiden! Overigens kan ik (en jij ook) vanaf m’n stoel toch musea bezoeken, op deze site vind je virtuele tours van 12 musea. Nice!

Lege schappen; mensen slaan massaal wc-papier in (?)

Neem je verantwoordelijkheid
Hoewel het misschien lastig is om zoveel mogelijk sociaal contact te vermijden de komende tijd, ben ik toch van mening dat we dat allemaal moeten doen. Neem je verantwoordelijkheid, alsjeblieft. Het kan best zijn dat je geen symptomen hebt, maar wel besmet bent. Wie weet besmet je dan wel andere kwetsbare mensen. Blijf binnen, ga Skypen en lees een boek. En alsjeblieft, ga niet lopen Hamsteren in de supermarkt. Ik vind je eerlijk gezegd een egoïst als je dat doet, laat ook wat over voor een ander. Ik heb deze week al verschillende keren voor lege schappen gestaan.

Ik ben heel benieuwd wat jij komende tijd gaat doen, om deze drie weken door te komen. Laat het achter in de reacties.