In 2008 begon ik met studeren, in Leiden. Ik kom uit Eindhoven, en trok in bij mijn beste vriend van de middelbare school, die een appartement had in Delft. En zo begon, op mijn zeventiende, de kennismaking met het fenomeen studenten-OV.
Daar begon het probleem mee: ik was zeventien. En omdat mijn ouders nog kinderbijslag kregen (273 euro per kwartaal), had ik geen recht op stufi of een studenten-OV. Hier kan ik serieus nog steeds niet met mijn hoofd bij. In die ene maand was ik meer dan honderd euro kwijt aan het bijwonen van mijn colleges, en kregen mijn ouders nog geen kwart van het bedrag waar al mijn oudere studiegenoten recht op hadden. Ik noem het leeftijdsdiscriminatie.

Maar wacht, dit moest een ode aan de OV-kaart worden, niet een lading kritiek op de politiek. Die OV-kaart dus, die toen nog o zo onhandige, grote, lelijke, geplastificeerde kaart, kwam in oktober als een geschenk uit de hemel. Zwaaien maar met dat ding, en je mocht overal in en overal heen.

Mijn OV-chipkaart

Deze is uit 2009 – de foto is gemaakt toen ik net bier mocht kopen.

In mijn master blijkt de OV-chipkaart nog onmisbaarder dan tijdens mijn bachelor. Nu heb ik een honours college waarbij ik werk voor het UWV in Amsterdam, heb ik soms colleges in Den Haag, en kan ik voor mijn master vakken volgen van Groningen tot Maastricht. Anderen uit mijn werkgroepen hebben een bachelor gedaan in Utrecht, Amsterdam of Tilburg en komen speciaal voor hun master naar Leiden. Omdat verhuizen als masterstudent bijna onmogelijk is (kamernood), reizen ze op en neer. Ik heb nog mazzel dat ik niet meer hoef te pendelen: ik woon inmiddels 3,5 jaar in Leiden en ben hier na mijn bachelor lekker door gegaan. Maar ook ik had bijna voor een master in Utrecht gekozen, en die optie was onmogelijk geweest zonder studenten-OV. (Over die keuze later meer.) Kortom, we moeten met zijn allen weer op het Malieveld gaan staan schreeuwen als de OV-kaart wordt afgeschaft, want wij hebben nu een samenwerking tussen universiteiten waar heel veel andere landen jaloers op zijn. Maak gebruik van ons kleine landje en buit het tot in alle hoeken uit!

Na zo’n verhaal ga je je misschien afvragen waarom ik de OV-kaart zo ophemel. Ja, ik ben hem na het eerste jaar van mijn master kwijt, want dan heb ik 5 jaar gestudeerd, en dat is jammer. Ja, ze willen hem misschien afschaffen, en dat is heel erg dom.
Maar de reden waarom ik die kaart nu ineens zo fantastisch vind? Ik ben hem kwijt…