Tim Hofland bombardeert je instagram, Rutte kijkt je ernstig aan via een livestream en die moraalridder uit je vriendengroep bezorgt je quarangêne als je vraagt of je op de koffie mag komen. Gelijk hebben ze natuurlijk, als binnen blijven levens gaat redden, dan doen we dat. Tot zover alles duidelijk.

Foto van twee boeken, Decamerone en Orlando, op een bed.
Tijd om je door je stapel must-reads te lezen.

Social distancing

Maar wat gaan we binnen dan doen? Het is een situatie die we in Nederland denk ik nooit hadden verwacht. Vrijwel alles ligt stil, er zijn nog geen heldere plannen voor online colleges bij mijn opleiding. Al mijn vrienden zijn thuis, net als al mijn voorbeelden. Het is niet nodig om mooie foto’s op instagram te plaatsen of om ’s avonds over de Grote Markt te flaneren. Niemand verwacht van me dat ik mijn huis uit komt, sterker nog, iedereen verwacht dat ik binnen blijft.

Laarzen voor een spiegel, gevallen blaadjes van een plant ernaast.
De laarzen waar ik zo blij mee was staan nu ongebruikt in een hoek.

Soms word ik overvallen door het ongemakkelijke gevoel wat je hebt bij een wegstervend applaus. De wervelende nieuwstorm en de adrenaline van de pandemie staat in schril contrast met de stille uren die ik in mijn luie stoel doorbreng. Een hoop ellende met een buitenkansje, want ik kan deze tijd gebruiken om niet alleen binnen te blijven maar ook naar binnen te kijken.

Introspectie

Hoe ver drijven we wel niet af tijdens onze drukke levens. Ik merk dat het meeste als ik op vakantie ben. Dan merk ik ineens dat ik toch wel erg energiek ben. Of eigenlijk meer een groepsdier ben dan ik dacht. Achteraf wuif ik dat weg, want onder de zon levend als een god in Frankrijk kan je niet zoveel zeggen over het leven thuis.

‘Naar buiten kijken’ wordt een favoriete activiteit.

Maar nu ben ik thuis en ik hoef niks anders te doen dan gewoon een beetje te zijn. De komende tijd ga ik erachter komen hoeveel uren slaap ik van nature nodig heb. Ik ga erachter komen wat ik leuk vind om te doen als mijn dagen niet worden gevuld door school en werk. Elke dag eet ik wat ik wil, want ik heb alle tijd om het te maken. Ik zal ontdekken wat ik mis aan het normale leven. Ik zal ontdekken wat ik niet mis. En wie niet.

Verandering na verstilling

Li Edelkoort, één van de beroemdste trendforecasters ter wereld, voorspeld een ‘quarantine of consumption’. Gevolg is dat mensen blijer zijn met wat ze al hebben wat misschien een structurele verandering teweeg kan brengen in onze consumptiemaatschappij. Daarbij komen de economische gevolgen. Het sluiten en beperken van de industrie zal ons een glimp geven van een groenere wereld. Koopkracht zal langzaam aan belang verliezen tegenover creativiteit. Het hele interview met Li Edelkoort vind je op Dezeen.

Meer boeken, het belang van geestelijk amusement neemt toe.

Mijn leven, het studentenleven in het algemeen, is als een kleed onder onze voeten vandaan getrokken. Een unieke situatie, want wie had ooit verwacht dat ons diepgewortelde maatschappelijk systeem zó ongelooflijk zou kunnen veranderen in zo’n korte tijd. Het leven gaat door, maar niet volgens de geplande route. Plannen heeft sowieso weinig zin meer, het is nu gewoon de weg van de minste weerstand.

Ik ga in ieder geval kijken naar wat ik belangrijk vind en of dat ook is wat ik prioriteit geef in het dagelijkse leven. Ga jij deze weken van social distancing en isolatie gebruiken? En hoe? Laat het me weten in de comments!