Afgelopen maandag stond ik met een biertje in mijn ene hand en een curlingsteen in de andere hand op het ijs. Nou ja, curlingsteen; een fluitketel gevuld met stenen. Ik deed samen met mijn huisgenoten voor de tweede keer mee aan het Leids Studenten Ketel Curling Toernooi op de drijvende ijsbaan in Leiden. In deze blog een kort wedstrijdverslag en sfeerbeeld van mijn avond.

Maar eerst. Ketelcurling: wat is het en hoe werkt het? Dat is eigenlijk heel simpel. Je strijdt in teams van 4 tot 6 spelers tegen elkaar en schuift omstebeurt een fluitketel gevuld met stenen naar het eind van de ijsbaan, waar twee cirkels getekend zijn. Een ander teamlid mag tijdens het gooien de baan bezemen, om deze extra glad te maken. Per ronde werpt elk team vier ketels; het team dat aan het eind het dichtst bij het midden ligt, scoort een punt. En natuurlijk wint het team dat na afloop van de wedstrijd de meeste punten heeft. Ieder team speelt meerdere wedstrijden in een poule en uiteindelijk gaan de beste teams door naar de finale!

Profesioneel curling ziet er toch wel net even wat anders uit.

Winst, gelijkspel…

Dus. Aan de slag. We begonnen meteen goed; onze eerste wedstrijd tegen een dispuutsteam wonnen we glansrijk! De (over)moed zat er daardoor goed in en we maakten alvast onze agenda’s vrij voor de finale van woensdag: want daar zouden we sowieso in terecht komen! De tweede ronde eindigde echter in een gelijkspel. Toen werden we toch wel een beetje ongerust want het laatste potje speelden we tegen een team dat al hun wedstrijden had gewonnen.

Op de middenstip

Zij wonnen een ronde, toen wij, daarna zij weer… het was zenuwslopend! Om door te gaan naar de finale moesten we deze wedstijd minstens gelijk eindigen, dachten we. Alles hing af van onze laatste worp. Mijn huisgenoot, onze sterspeelster, deed wat rek- en strekoefeningen en ging er helemaal voor. En… ze stootte de fluitketel van onze tegenstander van de middenstip! Maar onze ketel viel om en dat maakte onze worp ongeldig. Wedstrijd verloren dus. Maar we konden, door het spelen van een extra wedstijd, alsnog de finale bereiken.

Vegen voor ons leven

We moesten namelijk nog één allesbepalende wedstrijd spelen, tegen hetzelfde team waar we eerder gelijk tegen speelden. Zij wonnen de eerste twee punten, wij daarna twee. Toen moesten we de beslissende ronde spelen. We veegden tijdens iedere worp voor ons leven, werden heel hard aangemoedigd en deden heel veel schietgebedjes, maar het mocht niet baten: we verloren nipt en gingen dus niet door naar de finale…

Met mijn huisgenootje bij de ijsbaan!

Instant Kerststemming

Maar: meedoen ís ook echt belangrijkr dan winnen. In ieder geval met het Leids Studenten Ketel Curling Toernooi. Een avondje biertjes drinken bij een ijsbaan met kerstlichtjes en kerstbomen, gluhwijn, je favoriete huisgenoten, allerlei andere teams van gelijkgestemde studenten in gekke teamoutfits met gekke teamnamen: dat is ontzettend sfeervol. Geen betere manier om instantly in de kerststemming te komen denk ik zo!

Dus: ik zou iedereen aanraden om mee te doen met het Leids Studenten Ketel Curling Toernooi volgende winter! En mocht je niet zo sportief aangelegd zijn, kom dan gewoon de gezellige sfeer proeven.