Het is inmiddels alweer twee jaar geleden, maar ik weet nog precies hoe ik me voelde op de dag dat ik mijn diploma haalde. De stress, de opluchting, het feestje en daarna de start van een nieuw avontuur.

HET TELEFOONTJE

Het was woensdag 14 juni 2017 en het was een stikhete dag. Ik was van plan geweest om zo lang mogelijk te slapen zodat ik niet na hoefde te denken over de examenuitslag, maar de hitte op mijn zolderkamertje dacht daar toch anders over. Mijn ouders moesten werken en zouden die middag naar huis komen om samen met mij de uitslag aan te horen, waardoor ik letterlijk alleen was met mijn gedachten. Dit leidde ertoe dat ik maar in de woonkamer ging zitten om mijn gedachten te verzetten met slechte films op Netflix. Dit werkte aardig genoeg en de tijd ging steeds iets sneller voorbij. Mijn mobiele telefoon lag al de hele dag aan de oplader uit angst dat er iets fout zou gaan. Ik zat zenuwachtig een beetje heen en weer te wiebelen op de bank terwijl mijn ouders om me moesten lachen. Toen ging de telefoon, vroeger dan was afgesproken. Er kwam een soort van kreet uit mijn mond en toen nam ik op. Mijn mentor vertelde mij dat ik “natuurlijk” geslaagd was en feliciteerde mij. Ik deed een of ander raar dansje en toen werd er opgehangen, waarna mijn ouders me omhelsde en we met z’n allen door de kamer dansten.

Vanwege gebrek aan een vlag, ben ik maar op de foto gegaan met een glas champagne.T

TIJD VOOR EEN FEESTJE

Diezelfde middag was er nog een klein feestje op mijn middelbare school waar er werd geproost (helaas niet met alcohol) op de geslaagde studenten en waar iedereen zijn of haar cijferlijst kon komen ophalen. Het was een supergezellige middag met allemaal blije mensen. Hetzelfde weekend volgde er nog een soort van verrassingsfeestje met familie en vrienden. Toch was het verrassingselement niet meer van toepassing, aangezien ik al wist dat dit ging gebeuren omdat mijn oudere broer en zus precies hetzelfde hadden meegemaakt. Toch was het natuurlijk fijn om iedereen te zien, in een situatie waar iedereen blij was, en natuurlijk was het leuk om cadeautjes te krijgen.

DE UITREIKING

Het echte feestje was natuurlijk wel de diploma-uitreiking waar mijn ouders, grootouders en broer en zus bij waren. Een tip voor elke lezer van deze blog is om meerdere opties open te houden voor je outfit van die dag. Ik had besloten om een of andere fashionable jumpsuit te dragen, maar aangezien het bloedheet was die dag, was dat niet de meest comfortabele outfit. Het hele gebouw was één grote sauna dus een echt pretje was het niet.

Het is op elke school anders, maar bij mij werden de diploma’s uitgereikt per mentorklas, dus zaten ik en mijn ouders in een benauwd lokaaltje waar elke mentorleerling om de beurt besproken werd. Het is toch altijd wel leuk en deels goed voor je zelfvertrouwen om je mentor eindelijk eens oprecht over jou te horen praten. Dan kom je er toch achter wat hij of zij nou echt van je vond. Hij sloot zijn verhaaltje af met een persoonlijke quote die elke mentorleerling in het jaarboek had geschreven, die in mijn geval ging over het niet tegenkomen van een zekere Troy Bolton. Hierna was het tijd om het diploma te ondertekenen en toen was het toch echt van mij.

Daarna was het tijd voor een klein feestje in de aula. De rode loper lag klaar, iedereen stond in tweetallen klaar om de aula in te lopen en alle ouders stonden paraat met camera’s en applaus. Terwijl het nummer Sandstorm van Darude (ja, echt waar) gedraaid werd, liep iedereen naar beneden om het toch echt met z’n allen te vieren. Een zeer geslaagde avond.

Diploma ondertekenen.

EEN NIEUW AVONTUUR

Hoewel ik zes leuke jaren heb gehad op mijn middelbare school, vond ik zes jaar toch wel lang genoeg. Ik merkte al aan mezelf dat ik er de laatste maanden een beetje verveeld en snel geïrriteerd rondliep. Mensen die niet doorliepen, drukke rijen bij de kluisjes en rennende brugklassers irriteerde me net iets meer dan normaal. Het was tijd voor een nieuw avontuur, wist ik. Daarom was ik ook zo ontzettend blij toen ik die woensdag 14 juni hoorde dat ik geslaagd was. Ik mocht eindelijk mijn kleine dorp verlaten en mijn toekomst gaan zoeken aan de universiteit van Leiden. Ik ging de stad en het studentenleven in. Hoewel ik die zomer doorbracht in de zon, waren er toch wel wat zenuwen. Een nieuwe plek, nieuwe mensen en een totaal ander soort onderwijs. Het was een compleet nieuwe uitdaging. Eentje waar ik tot de dag van vandaag nog geen spijt van heb gehad.

Laat een reactie achter als je vragen hebt of als je zelf een leuk verhaal hebt over het halen van je diploma! Hier kun je meer lezen om je voor te bereiden op je eerste jaar op de universiteit.