Shanghai, China. Dat is niet het eerste dat in je opkomt wanneer je een halfjaar in het buitenland wilt studeren. Nederlanders zijn nou eenmaal niet zo bekend met de Chinese cultuur en het communistische regime. Ook ik wist vrij weinig over China, toch koos ik voor een exchange naar een van de grootste metropolen ter wereld. Dit deed ik omdat het onbekende van China mij juist een leuke uitdaging leek!

Na een heleboel papierwerk, super sloom antwoord vanuit Shanghai – communicatie in verschillende talen loopt nou eenmaal vrij stroef – en het wachten op mijn visum was het eindelijk tijd om te vertrekken. Ik mocht een halfjaar gaan studeren aan de East China University of Political Science and Law! Afgelopen februari vertrok ik dan ook die kant op.

Instant cultuurverschil

Vanaf het moment dat ik in Shanghai landde, merkte ik gelijk het verschil in cultuur. De stad is een metropool met zeer veel internationale invloeden. Toch is het een echt Chinese stad; maar weinig inwoners spreken Engels. Toen ik met mijn twee enorme koffers aankwam op de universiteit, bleken zelfs de medewerkers daar geen Engels te spreken. Ze konden me dus ook niet konden vertellen waar ik precies moest zijn,. Toen vroeg ik me wel even af waar ik in hemelsnaam aan was begonnen.

Praten via vertaalapps

Die momenten heb ik de eerste paar dagen wel vaker gehad. Alles gaat nou eenmaal moeizaam in China, omdat het beleid voor buitenlanders continu verandert. Zo moest ik bij drie verschillende banken langs om met behulp van allerlei vertaalapps een bankpas te regelen. En heb ik zo’n vijf keer mijn gegevens opnieuw moeten invullen voordat ik gebruik kon maken van de shared bikes die overal door de stad staan en die je met behulp van een app kunt openen. Tot slot maakte ik vaak genoeg mee dat mijn VPN niet meer werkte waardoor contact met het thuisfront even onmogelijk werd. Toch raakte ik al snel gewend aan China en leerde ik samen met mijn roommate hoe alles werkte. Ik raakte gewend aan de waanzin van de Chinese supermarkt en leerde zelfs de nodige zinnetjes Mandarijn spreken.

De Bund van Shanghai

Lekker jianbing eten

Ik besteedde in Shanghai heel veel tijd aan het vinden van bijzondere restaurantjes en de beste plaatsen om de populairste gerechten te eten. Samen met mijn vrienden probeerde ik zoveel mogelijk nieuwe gerechten te proeven en leuke restaurantjes te ontdekken. Natuurlijk kende ik het eten van de lokale Chinees wel voor ik naar China vertrok, maar eenmaal daar leerde ik de echte Chinese keuken kennen. Chinees zoals we in het in Nederland kennen is daar helemaal niet mee te vergelijken. Ik genoot ontzettend van alle soorten gestoomde en gefrituurde dumplings, van jianbing (gevulde maïspannenkoeken), gestoomde broodjes, komkommersalades en noodles in alle soorten en maten.

Eén van de hoogtepunten was het hotpotrestaurant Hai di Lao, waar een gratis nagelsalon in zit, een robot je eten serveert en de noodles al dansend aan tafel worden bereid. Dit bijzondere restaurant heb ik ontzettend vaak bezocht, en elk bezoek bleef bizar.

Jianbing pannenkoeken

Feestjes op het dak

Shanghai is een geweldige stad vol avontuur. De Bund, een 1,5 kilometer lange oeverpromenade, moet iedereen een keer gezien hebben. Zelfs na een half jaar kon ik daar geen genoeg van krijgen. Er zijn ontzettend veel expats in Shanghai. Daardoor zijn er meer dan genoeg activiteiten speciaal voor buitenlanders. Denk daarbij aan fietstours, hockeytoernooien, kunstexhibities. Maar ook aan eculturele activiteiten om de Chinese cultuur beter te leren kennen.

Verder heeft Shanghai een geweldig uitgaansleven waarbij het in de vele clubs tot in de late uurtjes fantastisch is. Het meest bizarre vind ik nog steeds dat praktisch alles gratis is; ik hoefde dus bijna nooit voor een drankje te betalen. De rijke locals komen graag in drukke clubs waar veel internationals te vinden zijn. Ik leerde veel promoters kennen die daarom heel veel voor ons organiseerden. Ik genoot dan ook vaak van een nachtje uit met mijn vrienden in de vele clubs die stad rijk is, maar soms ook op fantastische locaties zoals het Edition Hotel of op het dak van het W Hotel. Het leven in Shanghai was in ieder geval nooit saai.

Foto van feestje

Terugblik op Shanghai

Inmiddels ben ik weer terug in Nederland. Shanghai was een fantastische keuze gvoor mijn study abroad. Het is vaak gebeurd dat communiceren met locals niet mogelijk was. Of dat mijn telefoon leeg was terwijl echt alles via de telefoon gaat in Shanghai. Toch maakten de honderden foto’s die Chinezen met mij wilden maken, per ongeluk bestelde gekke maaltijden of het spontaan belanden in de opnames van een documentaire, mijn study abroad onvergetelijk.

Zou jij ooit naar China of een ander ver land gaan voor een study abroad?