Door de coronapandemie en de lockdown waar we nu al veel te lang in zitten moeten we veel dingen missen. Een terrasje pakken, feestje geven, concert bezoeken… Het laat allemaal nog even op zich wachten. Maar welke dingen mis je als kiespijn? Ik vroeg het wat medestudenten.
Soms, in een sentimentele bui, denk ik aan alle vanzelfsprekende dingen die ik deed vóór de coronapandemie. Etentjes, winkelen (het mag weer, hoera!), bioscoop, concerten… Al die dingen, het voelt bijna als een leven geleden, een heel leven, ongrijpbaar ver weg. Als ik zo sentimenteel ben, probeer ik het altijd om te buigen naar iets positiefs.
Drukte
Nu het kwik langzaam maar zeker richting zomerse temperaturen stijgt, wordt het vooral in de weekenden drukker op straat. Op zaterdag en zondag loopt heel Leiden uit en zitten de grachten en parken vol mensen. Maar over het algemeen is het wat rustiger, op straat, in winkels, in het openbaar vervoer. Als sardientjes in een trein of metro gepropt worden wordt door niemand echt gemist. Persoonlijke ruimte is iets wat ik bij concerten of festivals graag inlever, maar in het openbaar vervoer hecht ik er veel waarde aan.
Huismus
Deze lockdown laat vooral de introverte mensen shinen. Mensen op tijd naar huis sturen onbeleefd? Nee hoor, avondklok, hè (sinds woensdag niet meer!). Sociaal verplichte feestjes? Zijn er nauwelijks. Laat thuis door afspraken of andere sociale verpichtingen? Nee, jij kan lekker op tijd gaan slapen! Zelfs introverten hebben af en toe sociale interactie nodig, maar gedijen het beste op een-op-een contact. En dat hoeft niet gemist te worden tijdens de pandemie!
Working from home
Voordelen van het thuiswerken of –studeren: niet te hoeven nadenken over wat je aandoet, en dus geen kledingstress veel te vroeg in de ochtend. Niet meer voor dag en dauw opstaan om naar dat vroege college te gaan, maar ’s ochtends lekker de tijd hebben voor je achter je laptop plaatsneemt. En (in mijn ogen het beste voordeel): geen kleffe boterhammen kaas of pindakaas, maar een degelijke sandwich bouwen of restjes van de vorige dag als lunch.
Alle gekheid op een stokje: het heeft allemaal lang genoeg geduurd, natuurlijk. Maar het is nog niet over, helaas. Of het leven ooit nog zo wordt als vóór de pandemie? Ik durf het niet te zeggen. Het enige wat je altijd kan doen, is positief blijven en hoop houden. Bekijk het vanaf de zonnige kant, als het even kan met de zon op je gezicht (want dat helpt sowieso een beetje).
Wat mis jij niet tijdens de pandemie?