In blog twee van het tweeluik wonen en studeren in het buitenland, nu de focus op Taiwan. In de media horen we verschillende verhalen. Taiwan is een provincie van China, Taiwan is een eigen land. De situatie is al decennia ingewikkeld en zal dat voorlopig ook nog wel even blijven. Qua oppervlakte is Taiwan iets kleiner dan Nederland, maar heeft tegelijkertijd een paar miljoen meer inwoners. Taipei is waarschijnlijk de eerste stad die je als buitenlander bezoekt en hier begon dan ook mijn avontuur.

De keuze voor Taiwan

Ook ik keek in eerste instantie over Taiwan heen naar het grote China. “Waarom zou ik naar Taiwan gaan als ik ook naar China kan?” was mijn eerste insteek. Tijdens de bachelor Chinastudies ging het bovendien vrij weinig over Taiwan. De vraag die ik nu stel: “Waarom zou je niet gaan?” Laatst hoorde ik in een podcast over China: “Buitenlanders worden een beetje verliefd op Taiwan.” Nou inderdaad, dat gebeurde ook bij mij. Het is China in een westers jasje. Een leuke manier om voorzichtig kennis te maken met wat je aan de andere kant van de plas kunt verwachten.

Zonsondergang vanaf de Elephant Mountain met uitzicht op de Taipei 101.

Iets minder geregel

Net als voor China en ieder ander buitenlandverblijf blijft het aanmeldproces een doorn in het oog. Je hoeft dan geen visum te regelen, maar de aanvraag voor een Alian Residence Certificate (ARC) is ook een tijdrovend karwei. China heeft dus een visum die je in Nederland regelt en een residence permit daar, waar Taiwan een ARC heeft die je hier ontvangt en in het land zelf nog moet laten goedkeuren door de Immigration Office. Dit zijn voor deze landen de grootste obstakels. De overige dingen die je moet regelen zijn eigenlijk hetzelfde voor deze twee bestemmingen.

Is Taiwan zoveel anders dan China?

Het blijft natuurlijk lastig om een relatief klein eiland te vergelijken met een immens groot land als China, maar de sfeer van Taipei deed me denken aan Shanghai, toen ik deze stad een paar jaar later bezocht. Deze steden voelen westers met een Chinese vibe. Hoewel Taiwan haar eigen specialisaties in de keuken heeft, kun je veel authentieke Chinese gerechten hier ook gewoon eten. Men spreekt er net als in China Mandarijn, hetzij in dialect, en het niveau van en het aantal mensen dat Engels spreekt is wat hoger. Het openbaar vervoer is ook prima geregeld. Opvallend is dat mensen in Taiwan vrijwel altijd nog met cash betalen, terwijl ze in China al veel verder zijn met betalen via applicaties. 

Uitzicht vanaf de Chiang Kai-shek Memorial Hall over het Vrijheidsplein in hartje Taipei. Links het Nationaal Theater, rechts de Nationale Concerthal.

Verschillende regio’s, andere ervaringen. Wel of geen China, Taiwan is het bezoeken waard. Waar we in een klein landje als Nederland  met de Keukenhof, Giethoorn en de Zaanse Schans enkele trekpleisters in huis hebben, heeft Taiwan als klein eilandje ook haar charmes. De foto’s zullen enkele impressies geven.

Heb jij ook een geweldige buitenlandervaring achter te rug of sta je op het punt er een te beginnen? Vertel erover in een reactie!