Het mag in de krant! “Masterstudent Bio-Pharmaceutical Sciences verveelt zich eindelijk weer eens”. Het heeft even geduurd, maar vandaag was het moment eindelijk weer daar: ik heb me gewoon verveeld.

Ik wist niet wat ik moest doen. Had ook eigenlijk nergens zin in, wat een heerlijk gevoel als ik eraan terugdenk! Dat heb ik gemist, zeg. Als ik terugkijk, is dit volgens mij het eerste moment dat ik me verveel sinds ik met mijn master begonnen ben. Het afgelopen jaar stond in het teken van mijn onderzoeksstage, verhuizen, een paar vakken en dan nog het reilen en zeilen van de dag. Kortom, er was geen tijd voor verveling. Alle momenten werden ingenomen door gedachten aan mijn onderzoek, stress of wat dan ook.

Nu ik heerlijk vakantie heb, was het eindelijk zover! De eerste paar dagen was er nog genoeg te doen, zeker met het heerlijke weer. Zoals in mijn vorige blog te lezen was, heb ik al twee boeken uit en ondertussen ook al wat Japanse puzzels, kruiswoordraadsels en andere ongein gemaakt.
Maar toen het begon te regenen en ik mijn verslaafde spelletje op de iPad (jewel mania) weer even niet verder kon spelen, wist ik gewoon niet meer wat ik nog wou doen. Ik had echt nergens zin in.

En achteraf bedacht ik me: wat een heerlijk gevoel dat ik me eindelijk weer heb verveeld!

stripje verveling