Binnen de Nederlandse taal is ‘Chinees’ praktisch synoniem voor ‘onbegrijpelijk’ en ‘onverstaanbaar’. Zelf Chinees leren moet dan wel gelijk staan aan naar de maan proberen te reiken. Maar zoals er al mensen op de maan zijn geweest, zo is het ook zeker niet onmogelijk om Chinees te leren. Wat maakt deze taal nou zo leuk? Is het wel de moeilijkste taal ter wereld? In deze blog lees je 5 weetjes over het Mandarijn, de taal der Chinezen.
1. Chinees is eigenlijk heel makkelijk
Chinees, de moeilijkste taal ter wereld? Echt niet. Het is juist een van de meest bondige talen, waarmee je met weinig woorden heel veel kunt zeggen. Daarnaast hoef je met zelfstandig naamwoorden geen onderscheid te maken tussen meervoud of enkelvoud. Hond is altijd hond, of je er nu één, twee of honderd hebt! En nog wel het allerbeste: er zijn geen werkwoordsvervoegingen. Dat bekent geen onregelmatige werkwoorden, geen gedoe met verleden of tegenwoordige tijd. Vergelijk dat maar eens met het Spaans! Hebben is altijd hebben in het Chinees, of het nu over jezelf, je klasgenoten of je hond gaat, morgen, vandaag of vorig jaar. In China geldt: de context bepaalt alles.
Chinees is niet eens de snelst gesproken taal ter wereld
2. Eenheid in Chinese karakters
Dan heb je Chinees geleerd en ga je uiteraard een keer naar het verre oosten. Maar dan zal je al gauw merken dat je lang niet iedereen verstaat. Er zijn talloze dialecten in China, waarvan sommige zoveel van het Mandarijn verschillen dat ze als een andere taal gezien worden. Toch blijft één ding hetzelfde in China, waar je ook gaat, en dat zijn de karakters. Voor wie karakters kan lezen, maakt het niet uit of de reis naar het noorden of zuiden of juist de binnenlanden gaat. Dezelfde karakters worden misschien op verschillende manieren uitgesproken, maar de betekenis blijft gelijk. Dit geldt niet eens alleen binnen China! Want:
Hier zie je alle Chinese karakters aangegeven in dit Japanse verhaaltje
3. Als je Chinees kan, kan je ook Japans
Goed, neem dat gerust met een korreltje zout. Maar in Japan maken ze veel gebruik van Chinese karakters. De uitspraak lijkt in de verste verte niet op het Mandarijn, maar ook in Japan blijft de betekenis behouden. Al staan er slechts enkele karakters tussen een zee aan Japans schrift, vaak verwijzen deze karakters naar de essentie van de tekst. Zo kan je als (student) Chinees op z’n minst een educated guess maken naar waar het over gaat.
4. De leukste Engelse leenwoorden
Leenwoorden zijn in veel talen een reden tot vermaak, maar in Aziatische talen al helemaal. Vaak wordt geprobeerd om de originele klank of betekenis na te bootsen, wat tot grappige resultaten leidt. Zo is het woord voor cocktail bijvoorbeeld jiweijiu (鸡尾酒), letterlijk een hanenstaart drankje, microphone is maikefeng (麦克风) en een hacker is een heike (黑客), oftewel een zwarte gast. Vooral westers eten levert leuke dingen op: zo ga je in China pisa (pizza) eten met mozalila (mozarella), of ga je naar de Maidanglao (McDonalds) voor een hanbaobao (hamburger).
Net zo leuk als de leenwoorden zijn de (goedbedoelde) grappige vertalingen die je overal in China ziet
5. Creatief met gezegdes (en scheldwoorden)
Ook het Chinees zelf levert menig mooie of grappige uitdrukkingen op. Wie Chinees leert, krijgt algauw te maken met chengyu: dit is een spreekwoord of gezegde dat bestaat uit vier karakters. Vaak gaat hier een heel verhaal achter schuil. Zoals het verhaal over een slang met voeten tekenen (画蛇添足, iets overbodigs doen), of de oude man die zijn paard verloor (塞翁失马, een geluk bij een ongeluk). Over Chinese scheldwoorden kan je een heel boek schrijven. In China kan je uitgemaakt worden voor een rare meloen, een dom ei, of zelfs de kleinzoon van een schildpad. Ondertussen is een van de meest gebruikte uitspraken in China vereerd met een toevoeging in de Oxford English dictionary: jiayou! (加油!). Het betekent letterlijk ‘olie toevoegen’, maar wordt gebruikt als aanmoediging, zoals zet ‘m op of je kunt het!
Ken jij nog grappige weetjes over het Chinees (of een andere taal)? Laat een reactie achter!
