doorhalenIk word omringd door duisternis en stilte terwijl ik als een maniak op mijn toetsenbord zit te rammen. De klok op mijn laptopscherm zegt me dat het twee minuten over drie is. Rotding! Ik kan zelf ook wel bedenken dat het midden in de nacht is, dat voel ik namelijk pijnlijk goed.

Mijn hersenen zijn als suddervlees dat al een paar dagen staat te garen. De typsels in mijn thesisdocument vertellen me bovendien dat ik drie keer aan dezelfde zin begonnen ben zonder deze ooit af te maken en mijn aantekening-en heb ik zojuist bijna in de koelkast gelegd omdat ik dacht dat het brood was (wat dus ook helemaal niet in de koelkast hoort). Goed bezig.

Wanhopig kijk ik naar de lijst met ‘kritiekpuntjes’ die ik rond kerst heb mogen ontvangen. Alsof het een leuk cadeautje was… Er zat nog net geen glimmende strik omheen. Was ik blij? Nou… nee. Wat zeg je dan tegen je begeleider? “Dankjewel voor de feedback, ik waardeer het enorm en ga er meteen mee aan de slag.” Het is net zoals je de slager vroeger ook bedankte voor een ranzig plakje boterhamworst omdat hij er nou eenmaal zijn best op had gedaan. Daarna besloot ik in al mijn eigenwijsheid de feedback niet te lezen en me vol overgave op oud en nieuw te storten (met name op de aanwezige champagne). Ik was ervan overtuigd dat alles wel weer goed zou komen in het nieuwe jaar dat ik tegemoet ging. Nieuwe jaren zijn immers altijd heel erg ‘gelukkig’.

Maarja… Natuurlijk laat de realiteit zich niet onderdrukken. Plotseling is daar het moment dat je iets met de gegeven feedback wilt DOEN; dat je er iets van wilt LEREN en dat je zowaar je begeleider oprecht dankbaar bent voor de feedback (zoals het eigenlijk hoort). Vaak is dit moment wel net een beetje te laat want kritiek  incasseren kost meer tijd dan de studie-planning je geeft.  Het gevolg daarvan is een soort thesis bootcamp: een aantal weken met heel veel STRESS, heel weinig SLAAP en, als je het goed doet, heel veel RESULTAAT. Wie wil afstuderen moet doorhalen. Mijn laptop heeft ondertussen besloten om tot slaapmodus over te gaan. Ik geef het ding een tik. We gaan nog lang niet slapen…