De laatste weken van een stage: een rollercoaster. Het ene moment zit je met je handen in je haar om alle deadlines te halen. Het volgende moment kan je alleen maar wachten en ruim je je bureau op. De dag van je laatste presentatie nadert, maar ook de avond van je afscheidsborrel. Behoorlijk intensief.
Ervaring kan je hierop voorbereiden. Ik wist dat dit zou komen, dus ben niet ontevreden over mijn laatste weken. Wat ik niet zag aankomen was een enorme verandering in mijn stage-omgeving, in het farmaceutische bedrijf waar ik werkte. Twee achtereenvolgende gebeurtenissen zorgden voor behoorlijk wat interne en externe zorgen.
Een paar weken geleden werd door de BBC een uitzending gewijd aan een omkoopschandaal van een aantal jaar terug. Daar is op dat moment adequaat op gereageerd: de actie was terug te leiden tot een eenling, die inmiddels veroordeeld is. Toch is de reputatie van de industrie onderwerp van gesprek en worden alle werknemers via het interne netwerk op de uitzending gewezen. Not unbiased was het eufemisme dat aan de journalisten werd toegeschreven. Heerlijk Brits.
Men was net tot bedaren gekomen tot CEO Sir Andrew Witty in een videoboodschap aan het gehele bedrijf een drievoudige transactie met het Zwitserse Novartis presenteerde.
Kort gezegd komt het erop neer dat de GSK Oncology Pipeline naar Novartis verdwijnt, in ruil voor de Novartis Vaccine Pipeline. Daarbij komt een samenwerking van de Consumer Healthcare afdelingen van beide bedrijven (lees: tandpasta, paracetamol, protein shakes). Witty wist kraakhelder uit te leggen hoe dit in de strategie van GSK past, en ook de aandeelhouders waren het met hem eens geweest.
Zo’n enorme deal gaat niemand in de koude kleren zitten. De consequenties werken door tot op de werkvloer: collega’s die aan de antikankermiddelen werken zullen wellicht verhuizen. Voeg daaraan toe een lichte frustratie voor het harde werk dat nu ‘verdwijnt’ naar de concurrent, en je hebt het recept voor weinig genuanceerde opmerkingen als ‘GSK helpt je tegen een loopneus, terwijl Novartis je leven redt’.
Als buitenstaander is het natuurlijk gemakkelijk oordelen, maar je vaccin-lijn uitbreiden met een gehele Meningitis-tak en daarmee nummer één ter wereld blijven, in ruil voor het opgeven van een plek buiten de antikanker top tien aan de toch al nummer één in dat veld, leek me zo onverstandig niet. Betrokkenheid bij het werk spreekt voor iedereen op de werkvloer, maar probeer daarbij het einddoel niet uit het oog te verliezen.
Het is in ieder geval geen saaie laatste week geworden, zeker nu de Amerikaan Pfizer en de Brits-Zweedse AstraZeneca ook om tafel zitten…
