Vrijwel iedereen met een kleine studie zit een keer met de handen in het haar. Als er weer eens vijf mensen aan je gevraagd hebben wat je in vredesnaam wil gaan doen later. Als de NRC bij aanvang van je studie zegt dat 9 procent van de pas afgestudeerde literatuurwetenschappers een vaste baan vindt. Als je vijf talen spreekt, maar de werkgevers nu vragen om mensen die Russisch en Arabisch spreken.
Laatst presenteerde de Faculteit Geesteswetenschappen de resultaten van hun jaarlijkse Arbeidsmarktonderzoek. Welgeteld 59% van de afgestudeerde geesteswetenschappers vindt binnen twee maanden na afstuderen een baan op WO- of HBO-niveau. Van geen enkele andere universiteit heb ik harde cijfers kunnen vinden – is het op andere universiteiten slechter?
Is het daarom gek dat ik nu, zes maanden voor mijn afstuderen, al aan het solliciteren ben? Nee, natuurlijk niet. Maar waar zoek ik dan zoal naar? Ik heb lang getwijfeld of ik deze blog wel moest schrijven. Zorg ik hiermee niet voor extra concurrentie? Waarschijnlijk wel, maar ik neem het voor lief.
Nu ik aan het solliciteren ben, merk ik wel dat je goed geholpen wordt door de universiteit, maar alleen als je erom vraagt, natuurlijk. Op LinkedIn en Twitter volg ik de Loopbaanservice Geesteswetenschappen, en zij posten bijna dagelijks wel een vacature die voor mij relevant is. Denk aan editor, projectmanager bij een vertaalbureau, of consultant.
Heb je als geesteswetenschapper nooit aan een carrière als consultant gedacht? Ga daar eens achteraan. Tijdens het Leiden Leadership Programme ben ik vorig jaar voor het eerst in aanraking gekomen met dit vak, en ik heb gemerkt dat ik daar nog best wel eens thuis kan horen. Onderzoek doen en mensen adviseren, daar ben ik met mijn onderzoeksmaster natuurlijk óók voor opgeleid. Daarom ook ben ik aan het kijken naar traineeships. Zelfs in het onderwijs heb je die tegenwoordig: Eerst de Klas en het Onderwijstraineeship, waar Aranka eerder over vertelde. Daarnaast heb je het Rijkstraineeprogramma, al solliciteren daar ieder jaar duizenden (3450 vorig jaar) naar 100 plaatsen. Mijn PhD-sollicitaties zijn er niks bij. En ook PwC zoekt ieder jaar (expliciet!) naar geesteswetenschappers voor hun Tax Traineeship. Omdat wij moeilijke teksten aankunnen en secuur werken.
En de Nationale Carrièrebeurs dit weekend? Ik ben er zelf nooit geweest, maar vorig jaar hoorde ik van mede-geesteswetenschappers dat ze zich daar een beetje verloren voelen. Grote carrière-evenementen zijn vrijwel altijd gericht op de grote studies. Aan de andere kant: juist met een kleine studie val je op. Bij het LLP was ik de enige die literatuurwetenschap studeerde, maar ik voelde me prima thuis bij mijn opdracht aan het UWV. Wij spreken talen, wij denken analytisch, wij kunnen schrijven. Ieder bedrijf heeft ons nodig.