Waar selecteerde ik UBC Vancouver op toen ik op uitwisseling wilde gaan? Interessante vakken en professoren, goede reputatie, leuke omgeving, nieuw land, taal die ik spreek, bestaande uitwisseling met Leiden om bureaucratie te vermijden (dat laatste is niet gelukt). Dat vond ik wel genoeg criteria.
Ik had me niet heel erg verdiept in de studentencultuur, omdat ik er vanuit ging dat ik mijn draai er wel zou vinden en de cultuur onmogelijk vreemder zou zijn dan in Newcastle, Engeland. Dat bleek zeker waar. Maar door dit gebrek aan voorbereiding werd ik verrast door het andere uiterste van een studentencultuur: iedereen werkt zich hier het schompes vanaf het eerste jaar. Behalve de meeste uitwisselingsstudenten, omdat vakken vaak niet meetellen voor hun studie.
De tentamenperiode volgens #whatweshouldcallubc.
Daar moest ik even van slikken. In Nederland zag ik een groot verschil tussen de prestaties die ik moest leveren in mijn bachelor en in mijn master (al werd dat een beetje gecompenseerd door mijn dubbele bachelor). Ik had me al mentaal voorbereid op de dagen die ik studerend zou doorbrengen terwijl mijn derdejaars huisgenootjes aan het feesten waren.
De eerste zondag van het semester brachten we als huis door in de bieb.
Op dit moment zijn de tentamens bezig. Ik heb als masterstudent geen tentamens, en mijn essaydeadlines waren allemaal in november. Daarom heb ik nu alle tijd om Vancouver en omstreken te verkennen – maar helaas heb ik geen vrienden om dat mee te doen. Van 3 tot 19 december zit iedereen in de bibliotheken. In alle studentenflats moet het van 6 uur ’s avonds tot 12 uur ’s middags doodstil zijn, feestjes zijn streng verboden. De grootste bibliotheek is 24 uur per dag open, en op alle uren van de dag liggen er mensen op boeken te slapen. En te panikeren. UBC heeft namelijk geen herkansingen.
Een all-nighter in de bibliotheek schijnt dusdanig bij je UBC-studententijd te horen dat mensen trots zijn op de eerste keer dat ze dit doen. Leuk voor ze, maar ondertussen is de mentale gesteldheid van deze studenten er niet best aan toe. Een populair UBC Tumblr-blog, #whatweshouldcallubc, post regelmatig over mensen die huilend uit hun midterms/tentamens komen, of over mensen die paniekaanvallen hebben tijdens het studeren.
(Overigens is het ook op UBC nog steeds heel cool om te zeggen dat je niet voor een examen hebt gestudeerd.)
UBC zelf worstelt hiermee, dat is duidelijk. De universiteit heeft een hostel voor studenten die niet op campus wonen, zodat vermoeide mensen niet met de auto hoeven te gaan, en studenten geen stress hebben over niet-functionerend openbaar vervoer. Op grote schermen in de bibliotheken worden teksten geprojecteerd als: “Breathe in deeply. 5…4…3…2…1…Now exhale slowly.” En voor gestresste studenten is er zelfs puppyknuffeltherapie.
Is dit werkelijk waar de afschaffing van herkansingen toe leidt? Huilende studenten die puppy’s moeten knuffelen om hun beide benen weer op de grond te krijgen? Laat Leiden dan alsjeblieft normaal kunnen herkansen.
Ik heb zelf ook gestudeerd aan UBC en ik heb daar keuzevakken gevolgd in mijn 3e jaar van mn bachelor, maar deze ervaring heb ik helemaal niet gehad. Ik volgde 4 derdejaars vakken , waarvan er 2 echt makkelijk waren, makkelijker dan in Leiden. En de andere 2 waren van hetzelfde niveau als in Leiden. Het klopt dat zij geen herkansingen hebben, maar voor 1 vak heb je 2 of 3 tentamens en eventueel nog papers die samen je eindcijfer bepalen. Heb je niet goed gescoord op het eerste tentamen, dan heb je nog 1 of 2 kansen om je cijfer omhoog te halen.
Mijn huisgenoten waren alle drie Canadees, maar heb niet veel gehoord over extreme stress die ze hadden voor de tentamens, terwijl ze er wel een groot sociaal leven op na hielden.
Ik kende verder nog een hoop internationale studenten, voornamelijk uit Europa en die vonden het best mee vallen met het niveau vergeleken met het niveau van hun thuisuniversiteit. Ook zij hadden het makkelijker, er was dus altijd wel iemand te vinden om leuke dingen mee te doen.
Als ze hier in Nederland herkansingen af gaan schaffen, vind ik dus wel dat er iets voor in de plaats moet komen, als een deeltentamens, zodat je eindcijfer bepaald wordt door meerdere tentamens. Eigenlijk net als op middelbare school.
Hai Julia,
Op zich hoeft het niveau van de vakken niet gerelateerd te zijn aan de hoeveelheid stress die je ervoor hebt, daarom heb ik het ook niet over het niveau in mijn blog. Wat fijn trouwens dat jij vier vakken mocht volgen! Ik mocht er maar 3 🙁
Ik heb zelf het idee dat groepsdruk hier een behoorlijk grote factor speelt: als je iemand kent die een vak over moet doen wegens een tentamen dat niet gehaald is, dan is dat iets bijzonders waar je het met je vrienden over hebt. Studenten op uitwisseling hoeven trouwens vaak hun vakken niet per se te halen, dat scheelt, en zorgt voor een iets lossere sfeer in die groep.
Ben het trouwens helemaal met je eens dat ze in Nederland de tentamens ook mogen opdelen, bij Engels doen ze dat al redelijk vaak. Maar het is nog steeds zo dat de zwaarste last bij de tentamens ligt: voor zover ik weet telt het eindtentamen van UBC altijd voor minstens 50%.
Hallo Kanta,
Ik heb afgelopen semester ook aan UBC gestudeerd en heb zelf totaal andere ervaringen dan jij. Ik las bijvoorbeeld in je stuk dat je hoopte bureaucratie te vermijden door naar Vancouver te gaan en je zegt dat dit niet gelukt is. Bij mij is dit ook niet gelukt, maar alleen omdat het in Leiden niet goed geregeld was. Voor mij was de communicatie met UBC veel beter dan ik gewend was van Leiden, en daarom denk ik juist dat er maar weinig universiteiten zijn waarbij je minder zelf had moeten regelen, omdat je altijd met Leiden te maken zal hebben.
Over de studiecultuur: ik heb inderdaad gemerkt dat over het algemeen studenten aan UBC hun studie iets meer serieus nemen dan studenten in Nederland. Dit vond ik zelf verfrissend, het is toch een studie die je zelf kiest en een deel van je leven dat een groot deel van je toekomst zal beïnvloeden. Zelf heb ik er geen last van gehad in de zin van dat ik niemand meer had om leuke dingen mee te doen in tentamenperiodes. De tentamenperiode duurde ongeveer drie weken en al mijn vrienden hadden tentamens op verschillende dagen, dus nog genoeg tijd om leuke dingen te doen.
Ik heb een beetje het gevoel dat al jouw stukken over UBC gematigd negatief zijn, wat ik erg jammer vind. Ik zelf heb er een super tijd gehad en vind zelfs dat deze universiteit veel georganiseerder is dan Leiden. Ik denk dat het afhangt van persoonlijke ervaringen.
Dag Maud,
Hoewel ik niet zeg dat Leiden en UBC even ongeorganiseerd zijn, lag helaas het bureaucratische probleem bij mij aan beide universiteiten: UBC vertelde mij niet dat je maximaal 3 mastervakken per semester mag volgen (in plaats van 5 in de bachelor), waarna Leiden niet wilde toegeven dat 3 vakken gelijk staan aan 30 studiepunten. Ik kreeg overigens wel uitgebreid mijn excuses van UBC, dus inderdaad: karmapuntjes voor hen.
En hoewel ik ook een fantastische tijd aan UBC heb gehad, zijn mijn meest opmerkelijke ervaringen niet altijd positief, zoals de serie aanrandingen waar ik eerder over schreef. Ik vond het ook belangrijk om daarover te schrijven, en ik hoop dat jij dergelijke dingen niet mee hebt gemaakt.
Eerder schreef ik trouwens wel over een onderwerp waar UBC veel beter mee omgaat dan Leiden en Nederland in het algemeen: http://www.hetleidskwartiertje.nl/politiek-correct/