Festivals blijven bijzondere plekken. En zeker gratis festivals. Vanuit alle hoeken en gaten komen mensen gekropen die je normaal gesproken nooit in het daglicht ziet. Samen vieren ze feest op Werfpop, begeleid door de muziek van jonge talenten en oude rockers.

Werfpop in een notendop

Dubioza Kollektiv op het hoofdpodium van Werfpop

Dubioza Kollektiv op het hoofdpodium

Het is alweer de 36e editie van Werfpop, hét popfestival van Leiden vernoemd naar de beroemde burgemeester Pieter van der Werff (die overigens oorspronkelijk helemaal geen Van der Werff heette!). In eerste instantie vond het festival dan ook in het Van der Werfpark plaats, maar vanaf 2003 is de Leidse Hout de place-to-be.

Natuurlijk is het genieten van de muziek. Met twee grote podia en een silent disco wisselt de muziek elkaar in rap tempo. Na reggae komt dance, na rock komt punk en na metal komt gospel. Tussendoor een bingo met Leidse held Barry Badpak en Werfpop is compleet!

Aapjes kijken

Toch is er behalve muziek nog een belangrijke reden om naar Werfpop te komen: mensen kijken. Wat een feest om je kleedje ergens neer te leggen en vervolgens lekker om je heen te kijken. En ik ben niet de enige die dat vindt: er gaan behoorlijk wat handen omhoog als de leadzangeres van Dool vraagt wie er naar Werfpop is gekomen om ‘aapjes te kijken’.

Met je kleedje in de mensenmassa op Werfpop

Met je kleedje in de mensenmassa

Ik haal een drankje en ga er lekker voor zitten. Ik kijk naar links en zie een man met een zwart hemd en een enorme hanenkam op zijn verder kaalgeschoren hoofd. Zijn vrouw draagt een lange zwarte jas. Hieronder komt een eveneens zwarte kanten jurk tevoorschijn, die je eerder verwacht op een Fantasy Fair dan op een popfestival. Twee meter verder staat het tegenovergestelde. Een man met een keurige scheiding, trui netjes over zijn rug gedrapeerd met de mouwen langs de boord van zijn pastelkleurige overhemd.

Ik drink mijn plastic beker leeg en leg hem aan de kant. Ik zoek straks wel een prullenbak. Ik kijk naar rechts en zie ik een groep tieners op een kleedje zitten. De helft kijkt op hun telefoon, de andere helft naar de lucht. Ze willen hier niet echt zijn, de muziek doet hen niets, de drankjes zijn te duur. Maar je moet er iets voor over hebben als je op school als festivalganger te boek wil staan. Naast de tieners zit een gezin, allemaal met een hoedje, gebloemde blouse en Lennon-zonnebril.

Statiegeldmysterie

Mensen gaan los in de silent disco op Werfpop

Mensen gaan los in de silent disco

Ik wil mijn benen strekken. Kan ik gelijk mijn beker weggooien. Maar voordat ik hem kan pakken schiet er een schaduw voorbij die de beker weggrist en er vandoor gaat. Nog net zie ik een paar kinderbeentjes tussen de lichamen op het veld verdwijnen. Terwijl de stapel bekers die boven het jongetje uittorent nog als een periscoop boven de menigte uitsteekt. Even later zie ik een meisje plastic bekers uit de prullenbak vissen en aan haar stapel toevoegen. Ik kan geen statiegeldconstructie vinden, dus waar die bekers heen verdwijnen blijft een mysterie…

Het is een heerlijke dag muziek luisteren en mensen kijken. Werfpop is voor mij een echte topdag. Ik kan niet wachten tot volgend jaar! Wil je deze zomer van meer festivals genieten? Kijk dan welke muziekfestivals er nog meer zijn in Leiden en Den Haag.