Hoewel je zou denken dat je, beginnend aan je master, al redelijk goed weet welke kant je ‘later’ op wilt, valt dat in de praktijk soms vies tegen. Velen zijn al blij dat ze uit het aanbod masters hebben kunnen kiezen, laat staan dat ze weten naar wat voor baan ze zouden moeten zoeken ná de master. Naast dat ik een interessante opleiding volg, ben ook ik blij dat ik nog twee jaar te gaan heb voordat ik een baan moet vinden. Hoe kan je er achter komen wat je wilt? Hoe leer je keuzes maken? Het antwoord ligt voor mij bij zelfreflectie.

Ik kwam tot dit hulpmiddel door een persoonlijke opdracht die ik in mijn derde jaar moest maken. De eerste opdracht was simpel: Schrijf eens op wat voor opleidingen je tot nog toe hebt gevolgd. Maar als snel werden de vragen lastiger: Welke keuzes heb je in het verleden gemaakt die hebben bijgedragen aan de studiesituatie waarin je je nu bevind? en Hoe bewust heb je deze keuzes gemaakt en ben je daar tevreden mee? Daar moest ik wel even voor gaan zitten.

Ik begon bij het begin: heb ik een passie voor mijn vakgebied en waar is deze begonnen? Resoluut zeg ik ‘ja’ tegen mezelf, dus dat zit wel goed. Toen ik een jaar of acht was, liep ik al met duizenden vragen door de tuin. Hoe drinkt een vlinder uit een bloem? Waarom heeft een plant in de winter andere kleuren dan in de zomer? Waar verstoppen spinnen zich in de winter en waarom is de hemel blauw? Ik stond er op om hier achter te komen en het vergaren van die antwoorden verveelt nog steeds niet.

In de studie Biologie is er een scheiding tussen macro- en microbiologie. Vroeger was er een duidelijke lijn tussen de twee: aan de ene kant had je de geitenwollensokkenbioloog die zich, vermomd in een apenpak, tussen een groep chimpansees waagde; aan de andere kant stond de gepassioneerde laborant, die 24/7 klaar stond voor zijn celculturen en die de wereld wilde maken in zijn petrischaal. Tegenwoordig heb je beide nodig om tot een sluitend onderzoek te komen. Ik besloot een stage te doen in de ontwikkelingsbiologie, een vakgebied dat tussen beide richtingen in ligt. Het was een hele gok om out-of-the-box te treden, maar niet eerder had ik zo veel geleerd. Ik vond de stage geweldig, maar leerde ook dat ik niet voor laboratoriumwerk geschikt was.

Het maken van leven en het werken aan fundamentele biologie laat ik aan mijn medestudenten over. Ik wil back to basic: ik wil me richten op het overbrengen van informatie op het grotere publiek. In het vertalen van ingewikkelde en stoffige wetenschap naar begrijpelijke en leuke informatie zie ik mijn uitdaging. En creatief en innovatief bezig kunnen zijn, dat vind ik ook belangrijk. Ik heb dit niet alleen door het bovenstaande geleerd, mijn eerder genoemde opstel was meerdere kantjes lang. Maar ik raad deze methode aan iedereen aan die moeite heeft ‘om zichzelf te vinden’, om het maar even zo te stellen. Dus pak je pen, papier of laptop en graaf eens diep in jezelf. Je zult nog verrast staan wat je allemaal tegenkomt.

Vlinder roltong

Wanneer je heel goed kijkt, kan je zien dat de vlinder zijn roltong ontrolt en in een bloem steekt, om zo de nectar te winnen.