De Sint is weer in het land! Gelukkig is hij ook dit jaar mijn huisje niet vergeten. Buiten de gebruikelijke surprise avond zetten we in mijn studentenhuis ook ieder jaar onze schoen zo ook dit jaar.

Schoen zetten

De Sint had ons laten weten dat hij wel tijd voor ons had om dinsdag op woensdag nacht een bezoekje te brengen aan ons huis. De hele dinsdag gierden de zenuwen door het huis, want het was weer zover, we mochten weer onze schoen zetten! Ik had mijn mooiste pump uitgekozen voor deze speciale avond. Een rode, want rood is de lievelingskleur van de Sint. Rond half tien hielden een paar huisgenootjes het niet meer van de spanning enwerd iedereen opgetrommeld en verzamelden we ons rond de verwarming. Bij gebrek aan een schoorsteen zetten wij onze schoen bij de verwarming. Het was een bonte verzamelingen van schoenen: laarzen, sloffen, sneakers en pumps. Zoals een zoet kind betaamd werd er ook gezongen voor de Sint. Dit deden wij niet lafjes met één liedje, nee het gehele sinterklaasliederenrepertoire is ten gehore gebracht. Uit volle borst zongen wij deze klassiekers. Onze Poolse onderhuurster die we ook voor dit evenement hadden uitgenodigd wist niet waar ze moest kijken toen wij als blije kinderen de sinterklaasliedjes brulden. Nadat we zeker wisten dat we echt álle sinterklaasliedjes hadden gezongen lieten wij onze schoentjes achter en gingen naar onze bedjes, voor een veel te lange zenuwachtige nacht.

De volgende ochtend om acht uur stond er al een foto van onze gevulde schoentjes op de huis-whatsapp, met daarbij blijde kreten over de gekregen cadeautjes en gedichtjes. Dus ook ik sprintte direct vanuit mijn bed naar de verwarming twee verdiepingen lager. Daar stond mijn rood glanzende gevulde pumpje! In mijn pumpje vond ik een heel lief gedichtje van de Sint met een kaarsenhoudertje als cadeautje. Dank u wel Sinterklaasje!

Gevulde schoentjes!