Afgelopen donderdag had ik in een paar uur tijd tien gemiste oproepen en twee voicemails, van twee onbekende nummers. Wauw, iemand wilde mij wel heel graag spreken! Na het beluisteren van mijn voicemails voelde ik me zelfs een beetje belangrijk!
De eerste voicemail was van een docent met de mededeling dat hij mijn telefoonnummer aan een journalist van het Leidsch Dagblad had gegeven omdat hij wel geïnteresseerd was in een onderzoek wat ik samen met een studiegenootje had gedaan. De tweede voicemail was, je raadt het al, van de betreffende journalist of ik hem zo snel mogelijk wilde terug bellen omdat hij graag een krantenartikeltje wilde schrijven voor de krant van morgen over ons onderzoek!
In het kader van het vak Handhaving: Controle van veiligheidsbeleid heb ik samen met een studiegenootje onderzoek gedaan naar de brandveiligheid in studentenhuizen. Iedere student kent namelijk wel de brandweercontroles die netjes worden aangekondigd, de gangen worden leeg gehaald, de branddeuren die altijd open staan worden gesloten en de fietsen worden voor de gelegenheid even uit de gang gehaald. De brandweer komt en alles wordt brandveilig bevonden. Maar de volgende dag is alles weer bij het oude en zou het huis nooit het keurmerk brandveilig krijgen. Dit vonden wij opvallend, daarnaast zien en doen wij het ook in onze studentenhuizen, dus een interessant onderzoeksonderwerp. Want hoe kan het toch dat studenten zich niet verantwoordelijk lijken te voelen voor hun eigen veiligheid? En hoe zou dit verbeterd kunnen worden? Om deze vraag te beantwoorden hebben we interviews gehouden met de gemeente, de brandweer, SLS en een particuliere huisbaas. Daarnaast hebben we 44 enquêtes afgenomen bij studenten. Het was een leuk onderzoekje met een, al zeg ik het zelf, mooi rapport als resultaat. Zelfs zo mooi dat de docenten en de journalist het een bericht in de krant waard vonden!